...Πραγματικά, δυο συντριβάνια τινάζονται ψηλά πάνω απ' τη θάλασσα. Μένουμε κατάπληκτοι, αποσβολωμένοι, έντρομοι μπροστά σ' αυτό το κοπάδι των θαλάσσιων τεράτων. Έχουν υπερφυσικές διαστάσεις και το καθένα θα μπορούσε να τσακίσει τη σχεδία με μια δαγκωματιά. Ο Χανς στρέφει τη σχεδία στην κατεύθυνση του ανέμου, για να απομακρυνθούμε από τον κίνδυνο. Στην απέναντι όμως όχθη βλέπει κι άλλους, εξίσου τρομερούς εχθρούς: μια χελώνα σαράντα πόδια πλατιά, κι ένα φίδι με τρία πόδια μάκρος, που στυλώνει πάνω απ' το νερό το τεράστιο κεφάλι του. Είναι αδύνατον να ξεφύγουμε. Tα ερπετά πλησιάζουν· κολυμπούν γύρω απ' τη σχεδία, με ταχύτητα που δεν θα έφταναν ούτε οι πιο γρήγορες νηοπομπές, χαράζοντας ομόκεντρους κύκλους...
Ιούλιος Βέρν