…Χτες την ώρα που γράφαμε διαγώνισμα στην ιστορία, συνέβη κάτι φοβερό. Ο Ανιάν, ο πρώτος μαθητής στην τάξη και το χαϊδεμένο της δασκάλας σήκωσε κάποια στιγμή το χέρι του και είπε:
— Κυρία, αυτός αντιγράφει!
— Ψέματα παλιοψεύτη! φώναξε ο Ζοφρουά.
Η δασκάλα όμως έτρεξε αμέσως προς τα εκεί, πήρε τις κόλλες του Ζοφρουά και του Ανιάν, κοίταξε το Ζοφρουά που είχε αρχίσει να κλαίει, του έβαλε ένα κόκκινο μηδενικό και στο τέλος του διαγωνίσματος τον πήγε στο γραφείο του κυρίου διευθυντή...
Ο μικρός Νικόλας έχει προβλήματα
…Σήμερα το απόγευμα δεν είχε καθόλου πλάκα, γιατί ήρθε στην τάξη μας ο Διευθυντής να μας μοιράσει τους ελέγχους….
Στον έλεγχό μου έγραφε:
«Είναι ο καπετάν φασαρίας, συχνά αφηρημένος. Μπορεί να πάει καλύτερα».
Στον έλεγχο του Εντ έλεγε:
«Άτακτος μαθητής. Δέρνεται με τους συμμαθητές του. Μπορεί να πάει καλύτερα» .
Στον έλεγχο του Ρούφους έγραφε:
«Επιμένει να παίζει με μια σφυρίχτρα στην τάξη, αν και του την έχω πάρει πολλές φορές. Μπορεί να πάει καλύτερα»...
...Aυτός που φαινόταν λιγότερο στενοχωρημένος από όλους μας ήταν ο Εντ.
— Εγώ δεν φοβάμαι είπε. Ο μπαμπάς μου δε μου λέει τίποτα, τον κοιτάζω ίσια στα μάτια, ύστερα εκείνος υπογράφει κι αυτό είναι όλο!
... Έμεινα μόνος μου με τον Εντ.
— Άμα φοβάσαι να πας σπίτι σου, μη σκοτίζεσαι, μου είπε ο Εντ. Έλα και κοιμήσου σπίτι μου.
Πρώτο φιλαράκι ο Εντ!
Ξεκινήσαμε μαζί κι ο Εντ μου εξηγούσε πώς κοιτάζει ίσια στα μάτια τον μπαμπά του. Αλλά όσο πλησιάζαμε στο σπίτι τόσο ο Εντ μιλούσε λιγότερο, κι όταν φτάσαμε μπροστά στο σπίτι του, ο Εντ δεν μιλούσε καθόλου. Σταθήκαμε για λίγο μπροστά στην πόρτα κι ύστερα είπα στον Εντ:
— Λοιπόν, άντε θα μπούμε;
Ο Εντ έξυσε το κεφάλι του και μου είπε:
— Περίμενε μια στιγμή . Θα γυρίσω να σε πάρω.
Ο Εντ μπήκε στο σπίτι του. Είχε αφήσει την πόρτα μισάνοιχτη κι έτσι μπόρεσα κι άκουσα μια φάπα, μια άγρια φωνή που έλεγε «Στο κρεβάτι γρήγορα, χωρίς γλυκό και φρούτο κακομαθημένε»! Κι άκουσα τον Εντ να κλαίει. Νομίζω πως ο Εντ το κόλπο με το βλέμμα ίσια στα μάτια του μπαμπά του δεν θα πρέπει να το έκανε...
Ο μικρός Νικόλας
…Παιδιά μου, είπε ο Διευθυντής, όπως ξέρετε η δασκάλα σας χρειάστηκε να φύγει στο χωριό της για λίγες ημέρες. Επειδή θ’ απουσιάσει σχεδόν μια εβδομάδα, η δεσποινίς Νοβαρέν θα καλύψει την απουσία της, θα την αντικαταστήσει δηλαδή. Ελπίζω να είστε φρόνιμοι, σοβαροί στη μελέτη σας και πως η καινούρια δασκάλα σας δε θα έχει λόγους να παραπονεθεί για σας. Συνεννοηθήκαμε… Μπορείτε να τους πάρετε δεσποινίς.
Η καινούρια δασκάλα μας έκανε ένα νόημα να προχωρήσουμε και ανεβήκαμε στην τάξη.
— Καθίστε εκεί όπου κάθεστε συνήθως, με ησυχία παρακαλώ, μας είπε η καινούργια δασκάλα. Και μας φάνηκε πολύ περίεργο που την είδαμε να κάθεται στο γραφείο της αληθινής δασκάλας.
— Παιδιά μου, μας είπε, όπως σας εξήγησε ο κύριος Διευθυντής, ονομάζομαι δεσποινίς Ναβαρέν. Ξέρετε πως η δασκάλα σας χρειάστηκε να φύγει για λίγες ημέρες. Θα την αντικαταστήσω, λοιπόν αυτές τις ημέρες. Βασίζομαι πάνω σας πως θα είστε φρόνιμοι και πως θα δουλέψετε σκληρά και ελπίζω να μην έχω να παραπονεθώ για εσάς, όταν επιστρέψει η δασκάλα σας. Είμαι, θα το δείτε, αυστηρή, αλλά δίκαιη. Αν συμπεριφέρεστε καλά. όλα θα πάνε περίφημα. Νομίζω πως συνεννοηθήκαμε. Και τώρα, ώρα για δουλειά.
Η δεσποινίς Ναβαρέν άνοιξε τα τετράδιά της και μας είπε:
— Βλέπω, από το πρόγραμμα και τις σημειώσεις που μου άφησε η δασκάλα πως σήμερα έχουμε γεωγραφία και πως το μάθημα που έχετε είναι για τους ποταμούς… Χρειαζόμαστε όμως το χάρτη της Γαλλίας… Ποιος θα πάει να τον φέρει;
Ο Ανιάν σηκώθηκε γιατί είναι ο πρώτος στην τάξη και το χαϊδεμένο. Πάντα αυτός πηγαίνει να φέρει τα πράγματα, γεμίζει τα μελανοδοχεία, μαζεύει τις κόλλες και σβήνει τον πίνακα.
— Μη σηκώνεστε έτσι! Είπε η δεσποινίς Ναβαρέν. Λίγη πειθαρχία. Όχι όλοι μαζί… Εγώ θα πω ποιος μαθητής θα πάει να φέρει το χάρτη… Εσύ εκεί κάτω! Ναι, εσύ, στο βάθος της τάξης. Πώς ονομάζεσαι;
— Κλοτέρ, είπε ο Κλοτέρ, που έγινε κάτασπρος.
— Ωραία είπε η δεσποινίς Ναβαρέν. Λοιπόν Κλοτέρ, πήγαινε να φέρεις το χάρτη της Γαλλίας, εκείνον με τους ποταμούς και τα βουνά. Και μην καθυστερείς καθόλου.
— Μα δεσποινίς…, είπε ο Ανιάν
— Α, βλέπω πως εδώ έχουμε έναν ξεροκέφαλο, είπε η δεσποινίς Ναβαρέν. Εγώ τους ξεροκέφαλους τους στρώνω, φίλε μου! Κάθισε αμέσως κάτω!
Ο Κλοτέρ έφυγε, πολύ παραξενεμένος, και ξανάρθε, λαχανιασμένος και πολύ περήφανος για το χάρτη του.
— Γρήγορα γρήγορα, Ιλέρ, είπε η δεσποινίς Ναβαρέν. Σας ευχαριστώ… Λίγη ησυχία, εσείς οι άλλοι! … Μπορείτε να κρεμάσετε αυτόν το χάρτη στον πίνακα… Πολύ καλά κα αφού βρίσκεστε εδώ, μιλήστε μου λίγο για το Σηκουάνα…
— Ο Σηκουάνας ξεκινάει από το πλάτωμα του Λαγκρ, είπε ο Κλοτέρ, έχει μήκος 776 χιλιόμετρα, σχηματίζει πολλούς μαιάνδρους και καταλήγει στη Μάγχη. Οι βασικοί του παραπόταμοι είναι: ο Ομπ, ο Μάρνης, ο Ουόζ, ο Ιόν…
— Πολύ καλά Ιλέρ, είπε η δεσποινίς Ναβαρέν. Βλέπω πως έχεις μελετήσει. Πήγαινε στη θέση σου. Πολύ καλά.
Και ο Κλοτέρ κάθισε στη θέση του κατακόκκινος, μ’ ένα μεγάλο, χαζό χαμόγελο στο πρόσωπό του λαχανιασμένος ακόμα.
— Κι εσύ, ο καπετάν φασαρίας, είπε η δεσποινίς Ναβαρέν, δείχνοντας τον Ανιάν με το δάχτυλο. Ναι εσύ που πετάγεσαι συνεχώς. Πες μου, από κει που κάθεσαι, μερικούς άλλους παραπόταμους του Σηκουάνα.
— Ε, είπε ο Ανιάν, ε…Ο Ομπ, ο Μάρνης, ο Ουάζ…
— Ναι, είπε η δεσποινίς Ναβαρέν. Αντί να κάνεις τον Καραγκιόζη, καλά θα κάνεις ν’ ακολουθείς το παράδειγμα το Ιλέρ...
Και ο Ανιάν παραξενεύτηκε τόσο πολύ που του έλεγαν να ακολουθεί το παράδειγμα του Κλοτέρ, που ούτε καν έκλαψε. Μετά εξέτασε και εμένα, και μετά τον Αλσέστ και μετά τον Εντ και μετά είπε πως δεν ήταν και άσχημα αλλά πως μπορούσαμε και καλύτερα…
Ο μικρός Νικόλας σε νέες περιπέτειες
Ρενέ Γκοσινί