Βίντσι, Ιταλία
«Λεονάρντο! Πού είσαι;»
Ο άντρας στεκόταν στην κορυφή του πλίνθινου μονοπατιού που περνούσε μέσα από τους τοπικούς αμπελώνες για να καταλήξει στον φιδωτό ποταμό Άρνο. Σήκωσε το χέρι για να προστατέψει τα μάτια του από τον ήλιο που έδυε και φώναξε ξανά το όνομα του αγοριού.
«Έρχομαι!» Ένας όμορφος έφηβος με μακριά, σγουρά μαλλιά εμφανίστηκε μέσα από τους καλαμιώνες δίπλα στο ποτάμι. Ήταν ο Λεονάρντο, και ο άντρας ήταν ο θείος του ο Φραντσέσκο – παρόλο που έμοιαζαν περισσότερο με πατέρα και γιο.
Οι πραγματικοί γονείς του Λεονάρντο δεν είχαν παντρευτεί και η γέννησή του ήταν ένα απρόβλεπτο γεγονός. Ωστόσο, ο πατέρας του, ο Πιέρο, είχε χαρεί πολύ που απέκτησε γιο και πήρε το παιδί για να ζήσει μαζί με τον ίδιο και τον Φραντσέσκο στο πατρικό τους, στο χωριό Βίντσι. Όμως, ο Πιέρο βρισκόταν σπανίως σπίτι. Ήταν δικηγόρος και είχε ένα πολυάσχολο γραφείο στη Φλoρεντία, διαδρομή μιας ολόκληρης μέρας από το χωριό.
Έτσι, φρόντιζε ο Φραντσέσκο τον Λεονάρντο. Έμαθε στο αγόρι να αγαπά την ύπαιθρο και όλα τα ζώα και τα φυτά της και προσπαθούσε να απαντά στις ατελείωτες ερωτήσεις του…
Ο Λεονάρντο έτρεξε στον θείο του. Τα πόδια του ήταν μούσκεμα.
«Βλέπω ότι πάλι χασομερούσες στο ποτάμι», είπε γελώντας ο Φραντσέσκο.
«Δεν είναι χασομέρι», απάντησε κακόκεφα ο Λεονάρντο. «Είναι σοβαρή επιστημονική μελέτη!»
«Πες μου, λοιπόν, τι μελέτησες σήμερα», είπε μαλακά ο Φραντσέσκο.
«Τις δίνες», είπε ο Λεονάρντο. «Τον τρόπο με τον οποίο κινείται το νερό. Είναι συναρπαστικό! Μου έδωσε ιδέες για να φτιάξω έναν νερόμυλο. Επίσης, σχεδίασα κάποια φυτά που βρίσκονται στις όχθες του ποταμού».
Ο Λεονάρντο τού έδειξε ένα τετράδιο γεμάτο με σημειώσεις και σχέδια για τη ροή του νερού και με διάφορα ανθισμένα φυτά. Οι περισσότερες σημειώσεις ήταν βιαστικά γραμμένες, σε γραφή αντικατοπτρισμού. Καθώς ήταν αριστερόχειρας, του φαινόταν ευκολότερο να γράφει τις λέξεις ανάποδα, από το τέλος προς την αρχή...
Karen Ball και Rosie Dickins